En çok sorduğumuz sorudur ‘Neden?’ sorusu. Her şeye bir neden ararız. Çoğu zaman gecmişimizle ilgilidir bu soru. Cevabını bulamadığımız bazen de bulmak istemediğimiz bir soru.

Neden sever insan? Neden sevdim onu? İlgisini mi sevdim onu mu? Soru sormadan kabullendiğin zaman bir şeylerin farkına vardığın zamandır.

Her gün doğumunda aklıma geliyor. Gün doğmadan birkaç saat önce oturup izlemeye başlıyorum. Senin beni aydınlattın gibi aydınlanıyor dünya. Simsiyah gökyüzünde yıldızlar teker teker sönüyor. Dünya çok sessiz. Çok uzaklardaki sesleri duyabiliyor insan. Mesafeleri görmezden gelircesine hissediyor insan. Bazı insanlar için önemli olan şey mesafeler değildir. Ama maalesef bazı insanlar için her şeydir mesafe. Lanet birer sayıdan ibaret olduğunu anlamaz bazı insanlar. Ve üzerler karşılarındakileri. Yakın olmaya verdikleri değeri karşısındaki insana bile vermez bu kişiler. Sevginin mesafesinin olmadığını ne zaman anlayacak bu insanlar?

Ben sustum anlamadın beni. Birlikteyken konuşmak arkadaşlıktı anlatamadım sana. Beraber susmaktı aşk. Bulutlar ve rüzgarın anlattığı şeydi aşk. Gece ve gündüzün sessiz birlikteliğiydi. Beraberken soğuğu hissetmemek, sessizliği duymak, yağmurda ıslanmamaktı birliktelik.

Ben şimdi soğuğu hissediyorum, sessizlikte boğuluyorum, yağmur ıslatıyor tüm bedenimi. Kısacası şarkılar artık anlamlı bana.